Recenzja: O kości tajemniczego zwierzęcia na trasie A-1

Książka składa się z katalogu materiałów źródłowych oraz analizy kulturowo-historycznej i specjalistycznej.

Pozyskane w wyniku badań materiały dostarczą czytelnikowi wielu istotnych, w tym nowych, informacji do studiów nad zasiedlaniem ziem na styku Pojezierza Kaszubskiego i Żuław Wiślanych (obszar ok. 15 ha) od epoki neolitu po okres nowożytny.

Archeolodzy odkryli kilka warstw zasiedlania: przed osadami znajdowały się w tym miejscu obozowiska, natomiast w wieku XVIII-XIX ziemie te były już polem uprawnym. Badacze wykopali wiele bryłek, okruchów i krążków bursztynu, kości zwierzęce, fragmenty ceramiki, narzędzi, węgle drzewne i in.

W okresie kultur łużyckiej (ok. XIV/XIII w. p.n.e. - ok. IV-V w. p.n.e.) i pomorskiej (VII-III w p.n.e.) ugrupowania rolnicze zamieszkiwały domostwa o konstrukcji sumikowo-łątkowej (jak w Biskupinie). Znaleziska wskazują, że hodowano głównie świnie, ale też bydło, kozy, konie, owce i kury. Zagadką jest długa kość „dużego" ssaka z tego czasu, której przynależności gatunkowej archeolodzy nie potrafią zidentyfikować. Ówcześni mieszkańcy jedli dużo jesiotrów, odławianych w odnogach Wisły i Zatoce Gdańskiej.

Interesującym znaleziskiem są „kamienie winne" z okresu obecności kultury wielbarskiej, czy z czasów gockich (I-V w. n.e.) - niewielkie kryształki soli potasowej kwasu winnego, wytrącające się w procesie fermentacji owoców. Ich obecność na tym terenie świadczy o tym, że ówczesna społeczność znała proces fermentacji, prowadzący do uzyskania napoju alkoholowego podobnego do wina. Co ciekawe, znalezione zostały one w miejscu obrzędowym.

Książkę trudno nabyć w naszych księgarniach. Lepiej skontaktować się z wydawcą - Wydawnictwem Poznańskim -drogą elektroniczną (www.wydawnictwo-poznanskie.pl).