Porady prawne. Kiedy należy się zameldować?

Zameldowanie (podobnie zresztą tak samo jak również wymeldowanie z mieszkania) jest tzw. czynnością administracyjno-techniczną oraz służy wyłącznie celom ewidencyjnym, a przede wszystkim potwierdzeniu faktu pobytu danej osoby w tym lokalu. Jednakże poprzez sam fakt zameldowania dana osoba nigdy nie nabywa żadnych praw do lokalu, tj. nie jest ono żadnym tytułem prawnym do zajmowania lokalu. Powyższa materia została szczegółowo uregulowana przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych zameldowanie w lokalu.

„Zameldowanie, tak jak wymeldowanie, jest tylko i wyłącznie aktem rejestracji danych dotyczących pobytu określonej osoby czy też ustania jej pobytu w dotychczasowym miejscu. Dlatego też dla zapewnienia zgodności pomiędzy stanem faktycznym, a zapisami w ewidencji ludności niezbędne jest, aby organy meldunkowe mogły wymuszać na obywatelu pewne czynności służące rejestracji miejsca pobytu osoby podlegającej obowiązkowi meldunkowemu lub też poprzez własne rozstrzygnięcia zastępować takie czynności w celu uzyskania zgodności między ewidencją a istniejącym stanem rzeczy" (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dn. 20.09.2007 r., III SA/Łd 252/07).

Wymeldowanie

Podobnie zresztą sytuacja ma się z wymeldowaniem. Obowiązek wymeldowania się ciąży przede wszystkim na osobie, która opuszcza miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące.
„Wymeldowanie osoby z lokalu jest jedynie potwierdzeniem ustalonego faktu, a administracyjne decyzje o wymeldowaniu nie pozbawiają praw do lokalu osoby, której dotyczą, podobnie jak i materialno-techniczna czynność zameldowania nie prowadzi do powstania prawa do lokalu" (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dn. 21.01.2009 r., III SA/Kr 474/08).
Potrzebujesz porady prawnej? Czekamy na pytania naszych Czytelników, na które odpowiedzi udzieli adwokat Lech Kaniszewski. Wszystkie osoby zainteresowane uzyskaniem bezpłatnej porady prosimy o przesłanie pytań na e-mail redakcji [email protected] (wszelkie dodatkowe informacje można uzyskać pod nr tel. 58 692 68 27)). Odpowiedzi prawnika opublikujemy w "Echu Pruszcza" i zamieścimy w internecie na www.pruszczgdanski.naszemiasto.pl

Jak odzyskać spadek?

Zarówno zameldowania, jak i wymeldowania należy dokonać w organie gminy, właściwym ze względu na dotychczasowe miejsce jej pobytu, najpóźniej w dniu opuszczenia tego miejsca. Z reguły będzie to odpowiedni dział zajmujący się ewidencją ludności w urzędzie gminy, bądź miasta. Urzędy dysponują odpowiednimi gotowymi do wypełnienia drukami, które ułatwiają wykonanie obowiązku. Ponadto należy przedstawić do wglądu dokumenty potwierdzające tytuł prawny do mieszkania, dowód osobisty, książeczkę wojskową (pielęgniarki, mężczyźni do 50 roku życia) lub potwierdzenie pierwszej rejestracji (przedpoborowi).
Przy czym należy pamiętać, iż zgodnie z przepisem art. 147 § 1 Kodeksu wykroczeń niewykonanie obowiązku meldunkowego jest wykroczeniem zagrożonym karą ograniczenia wolności, grzywny albo karą nagany.

Jeżeli osoba, która opuściła miejsce swojego pobytu stałego nie dopełniła swego obowiązku meldunkowego, obowiązek zawiadomienia właściwych organów gminy obciąża podmioty posiadające określone prawo do lokalu, w którym zamieszkiwała ta osoba. Zatem to właśnie właściciel lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu jest obowiązany do zawiadamiania właściwego organu gminy o stałym lub czasowym pobycie innej osoby w ich lokalach (pomieszczeniach) oraz o opuszczeniu przez nią tego lokalu (pomieszczenia), jeżeli osoba ta nie dopełniła obowiązku meldunkowego. Zawiadomienie powinno być dokonane niezwłocznie po upływie terminu określonego do wykonania obowiązku meldunkowego. Należy wspomnieć, iż brak wykonania w/w obowiązku jest również wykroczeniem zagrożonym karą ograniczenia wolności, grzywny albo karą nagany.

Warunkiem decydującym o wymeldowaniu danej osoby jest ustalenie przez organ administracji publicznej, że osoba podlegająca wymeldowaniu trwale i dobrowolnie opuściła miejsce stałego zamieszkania. Przy czym o opuszczeniu miejsca pobytu może być mowa dopiero wtedy, gdy całokształt zachowań zameldowanego będzie wskazywał na to, iż lokal, w którym był na stałe zameldowany, przestał być miejscem koncentracji jego interesów życiowych. Zatem sam fakt przejściowej nieobecności (np. pobyt w szpitalu, wyjazd w dłuższą podróż) nie pozwalają jeszcze na stwierdzenie, iż zameldowany opuścił w sposób trwały miejsce zamieszkania.