Plebiscyt Proboszcz Roku. Rozmowa z ks. Grzegorzem Rafińskim

1. Skąd pochodzi ks. proboszcz?
Urodziłem się w Gdańsku, gdzie spędziłem pierwsze lata życia. Moją parafią chrztu była parafia pw. Matki Bożej Bolesnej. Od siódmego roku życia mieszkałem w Sopocie. Mszę prymicyjną odprawiałem właśnie w Sopocie, w moim kościele parafialnym pw. Matki Bożej „Gwiazdy Morza”.

**Przeczytaj także:

**

2. Jaki jest Księdza staż kapłański?
W tym roku będę obchodził trzydziestą piątą rocznicę święceń kapłańskich. Od dwudziestu jeden lat jestem proboszczem w parafii pw. św. Mikołaja w Łęgowie. W pierwszych latach kapłaństwa pracowałem w parafii w Gdańsku-Jelitkowie, skąd zostałem skierowany na studia teologiczne do Warszawy. Po uzyskaniu doktoratu z teologii zacząłem wykłady w Gdańskim Seminarium Duchownym, które prowadzę do dzisiaj. Po powrocie ze studiów pracowałem duszpastersko w parafiach: Matki Bożej Różańcowej w Gdańsku-Przymorzu i św. Brygidy w Gdańsku, potem odbyłem dalsze studia w Rzymie, po powrocie z których przez rok pracowałem w Kurii Gdańskiej jako wicedyrektor Wydziału Katechetycznego. W 1993 roku zostałem proboszczem w Łęgowie, skąd przez siedem lat dojeżdżałem do Warszawy, gdzie wykładałem Pismo Święte na Akademii Teologii Katolickiej. Tytuły? Na kopertach z korespondencją kurialną czytam: Ks. prałat dr …, ale najpiękniej brzmi w moich uszach tytuł, który niekiedy słyszę z ust sędziwych parafian: „Księżulku”. Czuje się przede wszystkim duszpasterzem, którego miłością jest parafia i parafianie.

3. Pierwsze wspomnienie z parafii...
Przed skierowaniem mnie - po śmierci poprzedniego proboszcza - do Łęgowa nigdy nie byłem w tutejszym kościele, ani na plebanii. Poznałem wcześniej tylko szkołę. Pamiętam dzień przyjazdu. Krążyłem wokół kościoła i szukałem plebanii, w której miałem zamieszkać. Musiało to dziwnie wyglądać, bo po jednym i drugim okrążeniu podszedł do mnie mój parafianin i pokazał ręką budynek po drugiej stronie ulicy. To miał być mój dom. Posługę w kościele rozpocząłem w Niedzielę Palmową. Był potem pamiętny, bo pierwszy w Łęgowie, Wielki Tydzień.

4. Co ważnego dzieje się w parafii?
Przeżyłem w Łęgowie wiele wspaniałych chwil. Myślę, że najważniejszym wydarzeniem było ustanowienie przed pięciu laty w Łęgowie Sanktuarium Matki Bożej Łęgowskiej Królowej Polski Orędowniczki Pojednania. W kluczu „pojednania”, niejako po okiem Matki Bożej, mieści się szereg ważnych wydarzeń, jak choćby zwrócenie nam z Niemiec dzwonów zabranych przez nazistów podczas wojny, nazwanych „dzwonami pojednania”, czy ubiegłoroczna inauguracja dorocznej uroczystości wręczenia wyróżnienia „Człowiek Pojednania” (8 czerwca 2013 roku otrzymał to wyróżnienie prof. Adam Daniel Rotfeld). Nowy impuls do działania dał Metropolita Gdański ks. abp Sławoj Leszek Głódź, który w roku 2012 rozpoczął proces informacyjny w sprawie świątobliwości życia Iwa Rowedera, cystersa, którego trzeba uznać za „ojca” Sanktuarium Pojednania (powstała już książka o tym wybitnym cystersie wydana sumptem Sanktuarium w Łęgowie).

5. Relikwie w parafii...
Oprócz obrazu Matki Bożej Łęgowskiej w kościele w Łęgowie znajdują się dwa szczególne „skarby”. Są to relikwie Krzyża Świętego (którym oddawana jest cześć na nabożeństwach w każdy piątek), a także sprowadzone w 2013 roku z Włoch relikwie św. Oliwii z Anagni, patronki Oliwy i katedry w Oliwie. To też historia związana z o. Iwem Rowederem, gdyż to on zainicjował kult św. Oliwii w Oliwie w roku 1739. Relikwie zaginęły po kasacie cystersów. Metropolita Gdański podjął decyzję o odnowieniu kultu św. Oliwii w Archidiecezji Gdańskiej i umieszczeniu relikwii w kościele Łęgowie, w którym jest pochowany o. Iwo Roweder. W styczniu odbędzie się peregrynacja relikwii św. Oliwii, którą będę prowadził w trzech parafiach oliwskich, a także w kaplicy Gdańskiego Seminarium Duchownego. Peregrynacja rozpocznie się od kościoła cysterskiego 5 stycznia.

6. Jakie są dokonania parafii pod wodzą proboszcza i co czeka w najbliższym czasie parafię?
Wszystko, co dotąd uczyniliśmy w sferze materialnej, zmierza do daty, którą jest 29 maja 2015 roku, w którą przypada 250. rocznica śmierci o. Iwa Rowedera. Wtedy powinniśmy być gotowi na „rozwinięcie skrzydeł” w działalności Sanktuarium Pojednania. Nastawiamy się zwłaszcza na przyjmowanie grup dziecięcych i młodzieżowych, którym chcemy organizować 2-3 godziny atrakcyjnego pobytu w Sanktuarium. Przed nami jeszcze sporo pracy, aby były gotowe wszystkie punkty programu wizyt w Łęgowie zorganizowanych grup. Oprowadzanie grup rozpocznie się oczywiście w zabytkowym kościele łęgowskim, który w ostatnich latach nabrał blasku. Mamy gotową parafialną halę sportową (jesteśmy chyba jedyną parafią w Polsce, która ma własną halę?). Prowadzimy prace wykończeniowe w Domu Pojednania (kopii starej plebanii zbudowanej przez o. Iwa Rowedera), w którym będzie sala multimedialna i pizzeria. Powstaje Droga Pojednania, z ośmioma stacjami medytacyjnymi.
Zapraszam serdecznie do Łęgowa wszystkich w dniu 7 czerwca. Odbędzie się wtedy uroczystość wręczenia wyróżnienia „Człowiek Pojednania 2014”. Znakomita Kapituła, na czele której stoi Metropolita Gdański i w skład której wchodzą prominentni przedstawiciele różnych religii i wyznań chrześcijańskich, wybrał w tym roku laureatów z Włoch.